+1-800-997-1228
اطلاعات رواديد

روادید غیر مهاجرتی

روادید غیر مهاجرتی چیست؟

هر ساله میلیون‌ها نفر با انواع مختلف روادید وارد ایالات متحده می‌شوند. دو نوع کلی روادید ایالات متحده وجود دارد: روادیدهای غیر مهاجرت و روادیدهای مهاجرت . روادید غیر مهاجرت به متقاضیان امکان می‌دهد برای مدت زمان معین و موقت وارد ایالات متحده شوند. روادید مهاجرت به متقاضیان امکان می‌دهد در ایالات متحده به طور دائم زندگی و کار کنند. نوع روادیدی که متقاضیان درخواست می‌کنند به پیشینه و دلایل تمایل آنها برای ورود به ایالات متحده بستگی دارد.

روادید مهمان

چندین نوع روادید غیر مهاجرتی وجود دارد که به افراد خارجی امکان می‌ذهذ به طور موقت از ایالات متحده دیدن کنند. روادیدهای مهمان غیر مهاجرتی عبارتند از روادید B-1 و B-2. روادیدهای B-1 روادیدهای مهمان کسب و کار هستند که به نیروی کار خارجی امکان می‌دهد برای امور کسب و کار در ایالات متحده به طور موقت اقامت داشته باشند. روادیدهای B-1 مناسب‌ترین روادید برای افرادی هستند که برای رسیدگی به ملک، مذاکره درباره قرارداد تجاری، ملاقات با تشکل‌های تجاری، یا حضور در یک اجلاس تخصصی به ایالات متحده سفر می‌کنند. روادیدهای B-2 برای افرادی است که برای تفریح، گردشگری، یا درمان پزشکی به ایالات متحده سفر می‌کنند. افرادی که متقاضی روادیدهای مهمان هستند بایستی فرم DS-160 تقاضای روادید غیر مهاجرتی وزارت امور خارجه ایالات متحده را تکمیل کنند. متقاضیان بایستی در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده مصاحبه شوند و بایستی عکس جدید و گذرنامه معتبر داشته باشند. سهمیه‌ای برای روادیدهای B-1 و B-2 تعیین نشده است و حداکثر مدت اقامت معمولا 6 ماه است. برنامه عدم نیاز به روادید به ساکنان خارجی 35 کشور مندرج در فهرست‌ امکان می‌دهد برای گردشگری یا کسب و کار به ایالات متحده سفر کنند بدون نیاز به روادید B-1 یا B-2.

 

فهرست کشورهای بی نیاز از روادید

Andorra

مجارستان

زلاند نو

استرالیا

ایسلند

نروژ

اتریش

ایرلند

پرتغال

بلژیک

ایتالیا

سان مارینو

برونئی

ژاپن

سنگاپور

جمهوری چک

لتونی

اسلواکی

دانمارک

لیختن اشتاین

اسلوونی

استونی

لیتوانی

کره جنوبی

فنلاند

لوکزامبورگ

اسپانیا

فرانسه

مالت

سوئد

آلمان

موناکو

سوئیس

یونان

هلند

انگلستان

روادیدهای برنامه دانشجویی و مبادله

ایالات متحده روادیدهای غیر مهاجرتی F-1، J-1 و M-1 را اعطا می‌کند که به افراد خارجی امکان می‌دهد به عنوان دانشجو و مهمانان مبادله به ایالات متحده سفر کنند. مهمانان ایالات متحده در روادیدهای F1، J-1، و M1 معمولا فقط می‌توانند در طول مدت برنامه در ایالات متحده حضور داشته باشند. با این حال، گاهی اوقات اقامت دارندگان روادید مبادله تمدید می‌شود.

  • روادیدهای دانشجویی F-1 برای افرادی در نظر گرفته شده است که مایلند برای مطالعه در یک دانشکده، دانشگاه، یا موسسه زبان مجاز به ایالات متحده وارد شوند.
  • روادیدهای مهمان از نوع مبادله برای افرادی است که در برنامه‌های تبادل فرهنگی یا آموزشی شرکت می‌کنند. چنین برنامه‌هایی شامل معلم، انترن، کارآموز، استاد، و برنامه‌های اُپر است.
  • روادیدهای M-1 برای افرادی است که در برنامه‌های فنی‌ حرفه‌ای و غیر دانشگاهی ثبت نام می‌کنند.
  • وابستگان افرادی که روادیدهای دانشجویی و مبادله دارند گاهی اوقات مجاز هستند به ایالات متحده بر اساس روادیدهای F-2، J-2، یا M2 وارد شوند.

 

متقاضیان نخست بایستی در یک برنامه تأئیدشده پذیرفته شوند تا واجد شرایط روادید مبادله محسوب شوند. متقاضیان بایستی در سامانه اطلاعات مهمان دانشجو و مبادله (SEVIS) ثبت نام کنند. این پایگاه وضعیت تمام مهمانان دانشجو و مبادله را در ایالات متحده ردگیری می‌کند. مصاحبه در کنسولگری یا سفارت ایالات متحده در کشور محل اقامت متقاضی برای کسانی که به دنبال روادید F-1، J-1، یا M-1 هستند الزامی است. متقاضیان ملزمند فرم DS-160 تقاضای روادید غیر مهاجرتی، گذرنامه، و عکس به همراه تمامی فرم‌های واجد شرایط‌بودن مهمان غیر مهاجرتی را که به برنامه خاص آنها مربوط می‌شود ارائه کنند. به طور کلی، متقاضیان روادید مبادله بایستی اسناد تحصیلی (مانند مدارک تحصیلی و نمرات SAT یا GRE) و سوابق مالی دال بر اینکه می‌توانند تمامی هزینه‌های زندگی در ایالات متحده را پوشش دهند ارئه کنند.

روادید نیروی کار موقت

افراد خارجی جویای کار در ایالات متحده برای دوره زمانی مشخص ممکن است واجد شرایط نقل مکان به ایالات متحده با استفاده از روادید غیر مهاجرتی کار موقت باشند. شرکت‌هایی که خواهان استخدام کارگران خارجی هستند معمولا درخواست‌های روادید نیروی کار خود را تکمیل می‌کنند. روادید خاص که نیروی کار واجد شرایط آن است به ماهیت اقامت و کار آن بستگی دارد.

  • روادیدهای H1B برای حرفه‌هایی است که نیازمند دانش تخصصی بالایی هستند. این نوع روادید طیف گسترده‌ای از حرفه‌ها را شامل می‌شود، از جمله: مدل‌های مُد، دولت تا پژوهشگران دولت، و شاغلان پروژه تولید مشترک وزارت دفاع.
  • روادیدهای H2A برای کارگران فصلی کشاورزی و روادیدهای H2B برای کارگران غیر فصلی کشاورزی است. تنها تبعه‌ها یا شهروندان کشورهای مشخص‌شده USCIS واجد شرایط برای روادیدهای کاری H2A و H2B هستند.
  • روادیدهای H3 برای کارآموزان در زمینه‌های غیر دانشگاهی یا پزشکی است.

 

کشورهای واجد شرایط H2A و H2B

آرژانتین

ایسلند

لهستان

استرالیا

ایرلند

رومانی

باربادوس

اسرائیل

ساموا

بلیز

جامائیکا

صربستان

برزیل

ژاپن

اسلوواکی

بلغارستان

کریباتی

اسلوونی

کانادا

لتونی

جزایر سلیمان

شیلی

لیتوانی

افریقای جنوبی

کاستاریکا

مقدونیه

افریقای جنوبی

کرواسی

مکزیک

اسپانیا

جمهوری دومینیکن

مولداوی

سوئیس

اکوادور

مونته نگرو

تونگا

السالوادور

نائورو

ترکیه

استونی

هلند

توالو

اتیوپی

نیکاراگوا

اوکراین

فیجی

زلاند نو

انگلستان

گواتمالا

نروژ

اوروگوئه

هائیتی

پاپوا گینه نو

وانواتو

هندوراس

پرو

 

مجارستان

فیلیپین

 

چندین نوع روادید نیروی کار موقت وجود دارد که به وضعیت‌های بسیار خاص کاری مربوط می‌شود. روادیدهای L برای نیروی کار مدیریتی است که از دفتر خارج از کشور شرکت خود به محل شرکت در ایالات متحده منتقل می‌شوند.

  • روادیدهای O-1 برای افراد با توانایی استثنایی یا موفقیت در زمینه‌های هنر، علوم، ورزشی، آموزش، کسب و کار، و نمایش است.
  • روادیدهای O-2 برای افرادی است که دارندگان روادید O-1 را در یک اجرای خاص یا رویداد کاری همراهی می‌کنند.
  • روادیدهای P-1 برای قهرمانان و افراد عضو گروه‌های نمایشی شناخته‌شده در سطح جهانی است.
  • روادیدهای P-2 برای بازیگران یا هنرمندانی است که در برنامه مبادله شرکت می‌کنند.
  • روادیدهای P-3 برای هنرمندان شرکت‌کننده در برنامه منحصر به فرد فرهنگی است.
  • روادیدهای Q-1 برای افرادی است که در قالب برنامه تبادل فرهنگی، کار و آموزش عملی فراهم می‌کنند، یا رسم و رسوم را به اشتراک می گذارند.

 

همچنین روادیدهای غیر مهاجرتی وجود دارند که به همسران شهروندان ایالات متحده یا افرادی که به دنبال اقامت دائم هستند امکان می‌دهد برای مدت زمان موقت به ایالات متحده مهاجرت کنند.

  • روادیدهای K-1 برای افرادی است که برای ازدواج با شهروند ایالات متحده یا اقامت دائمی به ایالات متحده می‌آیند.
  • روادیدهای K-2 برای فرزندان دارندگان روادید K-1 است.
  • روادیدهای K-3 به همسران افرادی که به دنبال اقامت دائمی هستند امکان می‌دهد به ایالات متحده وارد شوند.
  • روادیدهای K-4 برای فرزندان دارندگان روادید K-3 است.

 

با اینکه تقاضاها بسته به نوع روادید می‌تواند تغییر کند، تمامی متقاضیان کار موقتی فرایند تقاضای یکسانی را سپری می‌کنند. کارفرمایان استخدام‌کننده کارگران روادید موقتی بایستی فرم تقاضای نیروی غیر مهاجرتی I-129 مورد تأئید USCIS را داشته باشند. نیروهای کار موقتی بایستی فرم روادید غیر مهاجرتی الکترونیکی DS-160 را به سفارت یا کنسولگری ایالات متحده در مکان اقامت دائمی خود ارائه کنند. متقاضیان بایستی تمامی هزینه‌های برنامه را پرداخت و گذرنامه و عکس جدید خود را ارائه کنند. متقاضیان روادید موقت همچنین ملزمند در مصاحبه در نزدیکترین سفارت یا کنسولگری ایالات متحده به محل اقامت خود شرکت کنند. برخی از روادیدهای کار موقت به گواهینامه کاری از وزارت کار نیاز دارند تا اثبات شود که متقاضی در زمینه کاری خود صاحب صلاحیت است. مدت اقامت بسته به نوع روادید تغییر می‌کند، ولی مدت مجاز اقامت برای نیروی کار روادید موقتی معمولا از یک تا سه سال است.

نظر خود را اضافه كنيد

با استفاده از فیس بوک خود یک پیغام بگذارید شرایط استفاده و سیاست شخصی. اسم فیس بوک شما,عکس ; سایر اطلاعات شخصی شما که در معرض عموم در فیس بوک می باشد با گذاشتن این پیغام به اشتراک گذاشته می شود.